دیمیتری شُستاکُویچ

 

دیمیتری شُستاکُویچ  یکی از نام دار ترین و تاثیر گذار ترین آهنگسازان قرن بیستم بوده و آثارش چه در دوره حیات و پس از مرگش در جهان شهرت فراوان داشتند.

 شوستاکوویچ در طول زندگی خود رابطهٔ پرفرازونشیبی با دستگاه‌های دولتی شوروی داشت. او از معدود هنرمندان شوروی است که شخص استالین بر آثارش نقد نوشت. موسیقی او به‌طور رسمی دو بار و به‌صورت دوره‌ای ممنوع اعلام شد!

 شوستاکویچ در ۲۵ سپتامبر ۱۹۰۶ در شهر سنت پترزبورگ متولد شد. اولین دروس پیانو را از مادرش فراگرفت و در 8 سالگی نشانه های یک نابغه موسیقی در او دیده شد، او با کمک هزینه تحصیلی مخصوصی در 13 سالگی وارد کنسرواتوار پتروگراد شد!

در آنجا از تعلیمات اساتید بزرگی همچون گلازونوف برخوردار شد و با پیشرفت سریعش آنها را تحت تاثیر قرار داد، اولین موفقیت بزرگ او، نوشتن اولین سمفونی اش به عنوان پایان نامه اش در 19 سالگی بود!

در 28 سالگی دومین اپرایش “لیدی مکبث” را ساخت که موفقیتی جهانی برایش به همراه آورد. در این میان استالین قدرت خود را در حزب و دولت تحکیم بخشیده، پیگرد و سرکوب مخالفان را آغاز کرده بود. شوستاکویچ را دشمن مردم خوانده و آثارش را ممنوع اعلام کرد!

 شوستاکوویچ پس از اعتراض مأموران حزبی به لیدی مکبث، سمفونی پنجم را منتشر کرد که از مهمترین کارهای او به‌شمار می‌رود.

 اوج شهرت او در دوره جنگ جهانی دوم، در محاصره روسیه توسط نازی ها بود، او با اینکه شهرتی در صحنه جهانی داشت و میتوانست روسیه را ترک کند، در کشور خود ماند و سمفونی هفتم با نام “لنینگراد” را تصنیف کرد که نماد مقاومت روسیه در جهان شد.

شوستاکویچ در مجموع 15 سمفونی، 15 کوارتت زهی، دو اپرا، سه باله و آثار بسیاری برای پیانو و همچنین آواز دارد، او در موسیقی فیلم نیز دستی داشت.

از ساخته‌های مردم پسند او، جَز والس شماره ۲ است، که درسال ۱۹۹۹ استنلی کوبریک در واپسین فیلم اش به نام چشمان تمام بسته از این والس استفاده کرد.

شوستاکویچ در زندگی اش درد و رنج بسیاری تحمل کرد، در 52 سالگی دست راستش به مشکل برخورد و دیگر توانایی نواختن پیانو را نداشت، هر دو پایش شکسته بود و دوبار نیز سکته قلبی کرد و در آخر در ۹ اوت ۱۹۷۵ و به دلیل سرطان ریه در مسکو از دنیا رفت.

 

source: 52composers. wikipedia
@partmusicschool

 

 دیمیتری شوستاکویچ، سمفونی شماره پنج، موومان دو
رهبر ارکستر: برنارد هایتینک

محمدرضا شجریان

 

 استاد محمدرضا شجریان موسیقیدان، خواننده و آهنگساز بنام ایرانی است.

 سایت انجمن آسیا وی را پرآوازه‌ترین هنرمند موسیقی اصیل ایرانی، روزنامهٔ ونکوورسان او را یکی از مهم‌ترین هنرمندان موسیقی جهان و همچنین رادیوی عمومی ملی (NPR) در سال ۲۰۱۰ وی را یکی از ۵۰ صدای برتر جهان معرفی کرده‌است.شجریان در ایران ملقب به “خسرو آواز ایران” می‌باشد، او همچنین نامزد دو جایزه گرمی شده است.

 شجریان در قرائت قرآن نیز فعالیت داشته و دعای ربنا معروف‌ترین تلاوت قرآنیِ اوست؛ این اثر توسط سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری به عنوان اثر ملی ثبت شده‌است.

 شجریان در یکم مهر ۱۳۱۹ در مشهد متولد شد. خواندن را از کودکی، با توجه به استعداد و صدای خوبش، تحت تعلیم پدر، که خود قاری قرآن بود،آغاز کرد و مشغول به پرورش صدای خویش شد.

 او در سال ۱۳۴۶ به تهران رفت و با احمد عبادی آشنا شد و همچنین در کلاس اسماعیل مهرتاش شرکت نمود. در همین سال برای آموختن خوشنویسی در انجمن خوشنویسان نزد ابراهیم بوذری رفت. در سال ۱۳۴۹، درجهٔ ممتاز را در خوشنویسی به دست آورد.

 در ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و یادگیری سنتور و ردیف‌های آوازی را نزد وی دنبال کرد. او در برنامه گل‌ها با نورعلی‌خان برومند آشنا شد و شیوهٔ آوازی سید حسین طاهرزاده را نزد او آموخت. از سال ۱۳۵۲ نزد عبدالله دوامی ردیف آوازی ایشان و شیوه‌های تصنیفخوانی را فراگرفت.

در همین سال، به همراه گروهی از هنرمندان همچون #محمدرضا_لطفی، ناصر فرهنگ‌فر، #حسین_علیزاده، جلال ذوالفنون و داوود گنجه‌ای، به عضویت مرکز حفظ و اشاعۀ موسیقی به سرپرستی داریوش صفوت درآمد.

 در طی این سال ها شجریان با هنرمندان شناخته شده فعالیت های بسیاری داشته وحدود 58 آلبوم منتشر کرده و کنسرت های متعددی برگزار کرد.

 یکی از آثارشناخته شده او، چاووش ۶( سپیده ) می‌باشد که اثری با محتوای انقلابی بوده و تصنیف معروف ” ایران ای سرای امید” که مربوط به شعری از هوشنگ ابتهاج و آهنگی از محمدرضا لطفی می‌باشد.

 استاد شجریان در سال های اخیر به دلیل بیماری، فعالیتی در موسیقی نداشته است اما منش و بزرگی و آثار ماندگارشان همچنان ایشان را محبوب ترینِ هنرمندان نزد مردم نگاه داشته است.
با آرزوی سلامتی برای ایشان.

source: wikipedia
@partmusicschool

 

بخشی از ساز آواز ماهور از آلبوم سپیده، چاووش 6
محمدرضا شجریان وگروه شیدا به سرپرستی محمدرضا لطفی

کلارا شومان

 

کلارا شومان، یکی از برترین پیانیست های قرن نوزدهم، آهنگساز و همسر #روبرت_شومان بود که در 13 سپتامبر 1819 در آلمان به دنیا آمد.
کلارا از پنج سالگی نزد پدرش “فردریش ویک” که از اساتید مشهور پیانو بود آموزش دید و به یادگیری موسیقی و ساز پیانو پرداخت.

 او از 13 سالگی تا هنگام ازدواجش دوره ی حرفه ای فوق العاده ای را به عنوان یک پیانیست سپری کرد و به عنوان یک نوازنده با استعداد در سرتاسر اروپا شناخته شده بود.

 با وجود مخالفت‌های سخت پدرش، در سال ۱۸۴۰ با روبرت شومان ازدواج کرد و صاحب 8 فرزند شد! با این وجود او همواره به نوازندگی و آهنگسازی و تدریس در کنسرواتوار ادامه داد، در تور های مختلف همسرش را همراهی میکرد و شهرتش از آلمان فراتر رفته بود و همچنین به دلیل فعالیت حرفه ای او، روبرت نیز در اروپا شناخته شد.

 کلارا موسیقی خوب را می شناخت، در زمان او، که آثارِ #بتهوون رو به فراموشی بودند، سونات های او را برای حضار آلمانی می نواخت. کلارا حتا پا فرا تر گذاشت و شنوندگان آلمانی را با موسیقی #شوپن آشنا کرد.

شوپن از استعداد او در نوازندگی برای #لیست صحبت کرده بود و فرانتس لیست به یکی از اجراهای او رفته و به شدت تحت تاثیر نوازندگی او قرار گرفته و مقاله ای درباره او در یک مجله پاریسی منتشر کرد.

 پیش از او نوازندگانِ زن کم نبودند، با این حال، کلارا، نخستین پیانیست زن برترِ تاریخ موسیقی است. کلارا شومان از اولین نوازندگانی بود که رسیتال برگزار می کرد و با اجرای آثار آهنگسازان مختلف و معرفی آنها، تاثیر بسیاری در سلیقه شنیداری مردم گذاشت.
او و همسرش رابطه دوستانه ای با #یوهان_برامس نیز داشتند و او بسیاری از آثار برامس را برای عموم اجرا کرد.

به دلیل ناراحتی روحی و افسردگی همسرش، او با برگزاری کنسرت های متعدد خانواده خود را تامین می کرد.
پس از مرگ همسرش او خود را وقف اجرا و آهنگسازی کرد و برخی از آثار روبرت را نیز بازنگاری و منتشر کرد.

 به گفته خودش، کلارا خود را بیشتر پیانیست می دانست تا یک آهنگساز، و به توانایی های خودش به عنوان یک زن در آهنگسازی باور نداشت، با اینکه بسیاری از آثار او امروزه بارها ضبط و اجرا می شوند.

 آثار او شامل ترانه ها، کنسرتو پیانو، قطعه هایی برای پیانو، پیانو تریو، قطعه هایی برای گروه کُر و سه رومنس می باشد که به مناسب تولد همسرش ساخته بود و رومنس ها را به یوزف یوآخیم ویولنیستی که اغلب او را در کنسرت ها همراهی می کرد تقدیم کرد. یوآخیم این قطعات را لذتی معنوی و شگفت آور نامیده است.

Source: harmonytalk. wikipedia. idlemoments
@partmusicschool

سه رومانس برای ویولن و پیانو
موومان اول

موسیقی فیلم آرتیست

 

 

آرتیست فیلمی فرانسوی در ژانر عاشقانه و کمدی-درام محصول سال ۲۰۱۱ به کارگردانی “میشل آزاناویسوس” است.

 داستان فیلم مربوط به هالیوود سال‌های ۱۹۲۷ تا ۱۹۳۲ می‌باشد که سینمای صامت در حال افول بوده و گذر به سوی سینمای ناطق بوده ‌است و بازیگران آن دچار مشکل شده‌اند.
این فیلم خود بصورت صامت و سیاه-سفید فیلم‌برداری شده‌است.

 موسیقی این فیلم را #لودویک_بورس فرانسوی آهنگسازی کرده است. میتوان از فیلم آرتیست به عنوان نقطه اوج فعالیت هنری این آهنگساز نام برد، موسیقی این فیلم برنده جوایز #اسکار ، #گلدن_گلوب ، #بفتا و #سزار بهترین موسیقی متن فیلم شده است!

 با توجه به صامت بودن فیلم، موسیقی آرتیست اثری تقریبا سنگین بوده است و آلبوم آن شامل 24 قطعه موسیقی است که تنها برخی از آنها انتخابی بوده و باقی همه آهنگسازی شده اند. همچنین از تم مشهور عشق از فیلم “سرگیجه” با آهنگسازی #برنارد_هرمن نیز الهام گرفته شده است.

دانلود موسیقی در کانال تلگرام آموزشگاه موسیقی پارت
source: wikipedia
@partmusicschool

 

 

اولین بانوی آهنگساز آمریکایی که سمفونی نوشت

 اِمی بیچ یکی از بزرگترین آهنگسازان قرن 19 و اوایل قرن 20 آمریکا بود، که ممکن است به این دلیل که او یک زن بوده هرگز اسمش را نشنیده باشید!

 امی مارسی، در 1867 در نیو همپشایر آمریکا به دنیا آمد.
حرفه آهنگسازی او در کودکی و با ساخت سه والس کوتاه آغاز شد، او هر سه قطعه را بدون پیانو و در ذهن خود آهنگسازی کرده و نوشته بود! پس از آن به نوازندگی پیانو روی آورد و با اجرای قطعات بتهوون در 16 سالگی اولین کنسرت خود را در بوستون برگزار کرد!

 به این دلیل که امی زن بود و در آن دوره آهنگسازی به عنوان یک حرفه برای یک زن خیلی پسندیده نبود، او به اروپا نرفت و با مدرسانی که در شهر خودش بودند و با مطالعه شخصی تحصیلاتش را ادامه داد!

 اما همه ی اینها مانع پیشرفت او نشد و در سال 1896 و در 29 سالگی، سمفونی Gaelic او به عنوان اولین سمفونی منتشر شده توسط یک زن در آمریکا انتشار یافت و توسط ارکستر سمفونیک بوستون اجرا شد!

 پس از ازدواج به درخواست همسرش تدریس پیانو را رها کرده و تنها اجازه داشت دو رسیتال پیانو در سال برگزار کند! با این حال او به آهنگسازی ادامه داد و آثارش نظر همه را به خود جلب میکردند.

 او زندگی خود را صرف آهنگسازی و تدریس موسیقی و تشویق زنان به آهنگسازی کرد، به گفته او “موسیقی بالاترین راه بیان تجربه زندگی است، و یک زن با توجه به ماهیت و موقعیتش از تجربیاتی که به زندگی انسان رنگ می دهد منع شده است.”

 خوشبختانه امروزه همچین مسائلی برای آهنگسازان کمتر دیده می شود و زنان آهنگسازی مانند اِمی بیچ که با تعصبات بی مورد فراموش شده بودند دوباره شنیده می شوند!

“ترجمه توسط آموزشگاه موسیقی پارت”
source: classicfm.
@partmusicschool

امی بیچ
رومنس برای ویولن و پیانو
Violin: Elena Urioste
https://www.youtube.com/watch?v=8mGVFSIkKQc

هفت قطعه مشهور موسیقی که مرگ آهنگسازشان را به دنبال داشتند

 

قسمت سوم

توران دُخت اثر جاکومو پوچینی

توراندخت آخرین شاهکار اپرایی جاکومو پوچینی است که با مرگ او در 29 نوامبر 1924 نا تمام ماند.
پوچینی که از سرطان رنج می برد و می دانست مرگش نزدیک است، دستورالعمل هایی را برای “ریکاردو زاندونای” به همراه 36 طرح کلی برای ادامه توران دخت به جا گذاشت، و پس از مرگش این اپرا توسط “فرانکو آلفانو” تکمیل شد.

 این اپرا بر اساس داستانِ چهارم از “منظومه هفت پیکر نظامی” با نام: سه شنبه: شاه بهرام، گنبد سرخ و شاهدخت روس، ساخته شده است و داستان شاهزاده ای است که عاشق توران دخت، پرنسس زیبا ولی سردی شده و برای رسیدن به او باید از سه مرحله دشوار عبور کند که ممکن است مرگ او را به دنبال داشته باشد.

 این اثر در اواخر عمر پوچینی ذهن او را چنان مشغول کرده بود که برای “آرتورو توسکانینی” نامه ای نوشت که ” مرگ من نزدیک است

اما خواهش میکنم نگذار توران دخت ِ من بمیرد!”

 با انتشار خبر درگذشت پوچینی، اپرای رُم که در حال اجرای “لا بوهم” بود فورا متوقف شد و مارش عزای #شوپن را برای تماشاچیان اجرا کرد!

دو سال پس از مرگ او نیز توران دخت توسط توسکانینی در میلان اجرا شد.

ترجمه توسط آموزشگاه موسیقی پارت

آریای مشهور “نسون دورما” از اپرای “توراندخت” با اجرای لوچانو پاواروتی

source: classicfm
@partmusicschool

به یاد پیتر سلیمانی پور

 

 پیتر سلیمانی پور نوازنده سازهای بادی و آهنگساز، در سال ۱۳۴۷ در تهران متولد شد و از ۱۰ سالگی به‌صورت خودآموز شروع به فراگیری سازهای بادی، گیتار، گیتارباس، پرکاشن و اصول آهنگسازی کرد.

 او از سنین نوجوانی با فراگیری پیانو نزد خانم کارمن اوسوریو و متعاقب آن با نوازندگی گیتاربه طور تجربی وارد دنیای موسیقی شد. همزمان با تحصیل در رشته نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به فراگیری فلوت نزد احسان سامعی روی آورد.
از ابتدای دهه ۷۰ ضمن آغاز فعالیت حرفه‌ای در رشته گرافیک، نوازندگی ساز ساکسوفون را به‌صورت تجربی آغاز کرد.

 از سال ۷۳ با حضور در صحنه همراه گروه “آتین” قدم به عرصه موسیقی حرفه‌ای گذاشت. در همان سال گروه «پرسیکو کوارتت‌» را با اجرای قطعاتی از تاریخ موسیقی جز تشکیل دادند.
مدتی بعد پرسیکو هگزتت» را شکل داد که صرفا به اجرای ساخته‌های سلیمانی‌پور می‌پرداختند.

 در سال ۱۳۸۴«آنسامبل پیتر سلیمانی‌پور» را شکل داد که هنرمندانی چون ماهان میرعرب، پیتر آکوپ، حبیب مفتاح بوشهری، آرش پژند مقدم، دارا دارایی، آیدا نصرت، امین طاهری و میثم مروستی، آذین‌بخش اجراهای مختلف این گروه از ساخته‌های سلیمانی‌پور بودند.

 سلیمانی‌پور گروه‌ها و هنرمندان متعددی را روی صحنه همراهی کرده است، از جمله بابک امینی، گروه‌های «آبرنگ» و «نایما» همراه حمزه یگانه، ماهان میرعرب، دارا دارایی و امین طاهری، گروه «دارکوب» گروه «رومی» و…

 او همچنین در ضبط‌های استودیویی با هنرمندان متعددی همچون کیوان‌جهانشاهی، بابک بیات، کریستف رضاعی، پیمان یزدانیان، بهزاد میرخانی همکاری داشته است.

 آز آثار منتشر شده وی، می‌توان آلبوم‌های «منظومه شخصی»، «قشم، هشت روایت»، همکاری با سهیل نفیسی در آلبوم «چنگ و سرود» و همکاری با بهزاد میرخانی در آلبوم «جوانه‌ها» را نام برد.

پیتر سلیمانی پور در روز یکشنبه، ۱۸ شهریور در ۵۰ سالگی درگذشت.

بخشی از قطعه “رو در رو”
از آلبوم “منظومه شخصی

source: koolakmag.ir
@partmusicschool

 

هفت قطعه مشهور موسیقی که مرگ آهنگسازشان را به دنبال داشتند

 

قسمت اول

ولفگانگ آمادئوس موتسارت، رکوئیم

رکوئیم موتسارت، مرثیه است برای آمرزش روح مردگان. این قطعه آخرین اثری بود که موتسارت نوشت و با مرگ او نا تمام ماند و توسط فرانتس زاور زوسمایر تکمیل شد.

در رابطه با مرگ موتسارت داستان های بسیاری موجود است، در فیلم آمادئوس مرگ او را به “سالیری” نسبت داده اند که از روی حسادت او را مسموم کرده. برخی نیز میگویند که بیماری های مختلفی باعث مرگ او شده اند.

اما واقعیت می گوید که موتسارت در اواخر عمر با مرد مرموز سیاه پوشی ملاقات می کند که حاضر نبوده چهره خود را به او نشان دهد، و این مرد به موتسارت سفارش می دهد تا مرثیه ای برای مرگ همسرش بنویسد.

آمادئوس نیز به دلیل مشکلات مالی و بیماری، این پیشنهاد را قبول می کند و ساختن رکوئیم را آغاز می کند. او که می دانست مرگش به علت بیماری نزدیک است، همواره تصمیم داشت که این مرثیه را برای خودش بنویسد.

موتسارت هرگز چهره ی آن مرد سیاه پوش را ندید و باور داشت او از دنیایی دیگر آمده و میخواهد او را برای مرگ آماده کرده و جانش را بگیرد!

او تنها تا قسمت “لاکریموسا” از رکوئیم زنده ماند و موفق به تمام کردن آن نشد، در ادامه لاکریموسا را خواهیم شنید.

 

 

قسمت دوم

یکشنبه غم انگیز، اثرِ رژو شرش

 “یکشنبه ی غم انگیز” یا ترانه ی خودکشی مجار، در سال 1933 توسط آهنگساز مجار “رژو شِرِش” ساخته شد. این ترانه معروف‌ترین اثر او است که برایش بدنامی آورد و نه تنها باعث مرگ آهنگساز، بلکه در سراسر دنیا موجب خودکشی صدها تن شد!

 این ترانه درباره شخصی است که می‌خواهد پس از مرگ معشوق خود به خودکشی دست بزند.

 شرش این آهنگ را در زمان بحران بزرگ اقتصادی و افزایش نفوذ فاشیستی در مجارستان نوشت، در برخی منابع نیز آمده است که انگیزه او افسردگی شخصی و مالیخولیا بوده است.

 رد پای این ترانه در حدود 19 خودکشی در مجارستان و آمریکا (پس از منتشر شدن نسخه ی انگلیسی زبان) دیده شد، که بیشتر به دلایل افسردگی، فشار ناشی از نفوذ نازی ها، فقر و … بوده اند!
در بیشتر موارد، این افراد قبل از خودکشی به جای متنی که دلیل آن را توضیح دهد، کاغذی با شعر یکشنبه غم انگیز از خود به جا گذاشتند.

 آهنگساز آن نیز حدود 35 سال پس از ساخت این ترانه خودکشی کرد! او برای موج خودکشی‌ای که ایجاد کرده بود مورد نکوهش قرار می‌گرفت، نیویورک تایمز در روز مرگ او مقاله ای با نام “یکشنبه غم انگیز” منتشر کرد.

 سالها پیش برخی کشور ها از جمله آمریکا شنیدن این ترانه را ممنوع کرده بودند!
با این حال “یکشنبه غم انگیز” همچنان محبوبیت فراوانی بین مردم دارد و بیش از هفتاد بار توسط خوانندگان مختلف به زبان‌هایی غیر از مجاری و توسط خوانندگان مطرحی مانند : بیلی هالیدی، ری چارلز، دیاماندا گالاس، امیلی آتمن و … آن را باز خوانی کرده اند و حتی فیلمی بر اساس آن و با این نام نیز ساخته شده است. در ادامه یکشنبه غم انگیز با اجرای کالمار پال را می شنویم.

 

ترجمه توسط آموزشگاه موسیقی پارت

source: classicfm. wikipedia.
partmusicschool

احمد عاشورپور، پدر موسیقی محلی گیلان

 

احمد عاشورپور خواننده، آهنگساز، ترانه‌سرا و همچنین مهندس کشاورزی بود. بیشتر ترانه‌های او به زبان گیلکی و برخی نیز به زبان فارسی بوده و از وی به‌عنوان پدر موسیقی فولکلور گیلان یاد می‌شود.

 احمد عاشورپور، در ۱۸ بهمن ۱۲۹۶ در بندر انزلی زاده شد. او از کودکی با مطالعه اشعار کلاسیک ایرانی با وزن و قافیه و ریتم در شعر آشنا شد. بعد ها در رشته مهندسی کشاورزی در دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.

 در سال ۱۳۲۲ به “ابوالحسن صبا” معرفی شد و در رادیو تهران به خوانندگی پرداخت. در آن زمان او و معتمد وزیری (از اهالی کردستان) نخستین کسانی بودند که ترانه‌های محلی را به عرصهٔ رادیو کشاندند. در این دوره با “مرتضی محجوبی” و “حسین تهرانی ” همکاری می کرد. او همچنین به دعوت “روح‌الله خالقی “با انجمن ملی موسیقی همکاری داشت.

 ترانه‌های او را نه تنها مردم گیلان که بسیاری از مردم در سایر نقاط ایران ورد زبان داشتند. در دورانی که ترانه‌های محلی بسیار حقیرتر از خواندن ترانه‌های معمول به نظر می‌آمد، او به خواندن ترانه‌های مردمی پرداخت، ترانه‌هایی که رنگ و بوی زندگی مردم کوچه و بازار، مردم زحمت کش و تهی دستان را داشت.

 او می‌دانست اصالت معنای کهنگی و در جا زدن ندارد بلکه هنر وقتی اصالت دارد که محصول زمانه اش باشد و از دل نیازهای زمانه برآمده باشد.

 بر همین اساس بود که او با موسیقی مردمی اروپا آشنایی یافت و نزد یک خانم اتریشی به یادگیری موسیقی پرداخت.
موسیقی عاشورپور بازآفرینی خلاق و هنرمندانهٔ موسیقی فولکور و مردمی بود.

امید، عنصر شاخص ترانه‌های عاشورپور بود زیرا برای مردمی می خواند که در پهنهٔ شالیزارها به جنگ زالوها می‌روند تا زندگی را پیدا کنند و موسیقی امید بخش می‌خواهند، موسیقی که طوفان دریا را به عرصهٔ کلام بکشاند. همانطور که در قسمتی از یکی از ترانه‌هایش گفته : “زیباتر از جهان امید ای دوست، جهانی نیست”

عاشورپور عاشق مردم بود و بارها گفته بود که تنها آرزویم خوشبختی همهٔ مردم جهان به‌ویژه مردم ایران است. این سخن او تنها شعار نبود،بلکه او با هنر خود این عشق را به اثبات رسانید.

برخی از آثار مشهور او: آی لیلی،جینگه جینگه جان، دریا طوفان،کوراشیم،پاچه لیلی،گل بیاره و … هستند که امروزه توسط هنرمندان دیگر نیز بازخوانی شده اند.

استاد عاشورپور در ۲۲ دی ۱۳۸۶ در تهران درگذشت.

source: wikipedia
@partmusicschool

بخشی از ترانه جینگه جینگه جان

 

بخشی از ترانه جمعه بازار

موسیقی فیلم: آه برادر کجایی

داستان فیلم “آه برادر کجایی” ساخته برادران کوئن، در دهه سی آمریکا، در عصر رکود اقتصادی و در حاشیه رود “می سی سی پی ” می گذرد. به همین دلیل موسیقی این فیلم ارتباط تنگاتنگی با موسیقی این دوره و منطقه آمریکا دارد که یکی از خاستگاه های اصلی موسیقی #کانتری است.

این فیلم اقتباسی مدرن از داستان اُدیسه هومر است. داستان سه زندانی است که به امید یافتن گنجی، سفری ادیسه وار را پر از ماجرا ها و حوادث پر خطر آغاز می کنند.

موسیقی این فیلم، ترکیبی رنگارنگ و جذاب از موسیقی های کانتری، #بلوز ، #گاسپل و #بلوگرس است.
تنظیم کننده ترانه های فیلم، آهنگساز خلاقی به نام #تی_بون_برنت است و با بسیار از خوانندگان مشهور بلوز و کانتری همکاری داشته است.

برخلاف تصور رایج در هالیوود که اجرای موسیقی قدیمی در سینما طرفداری ندارد، موسیقی فیلم آه برادر کجایی، یکی از مهم ترین عوامل موفقیت این فیلم بوده و تاثیر عمیقی بر تماشاگران گذاشته است، همچنین در سال 2000 جایزه #گرمی بهترین آلبوم موسیقی را به دست آورده و بیش از 5 میلیون نسخه فروش داشته است.

“برگزیده یک قرن موسیقی فیلم”

دانلود موزیک ها در کانال تلگرام آموزشگاه موسیقی پارت
👇👇👇
@partmusicschool