معرفی آلبوم رباعیات خیام

 

٢٨ اردیبهشت ماه، روز بزرگداشت حکیم خیام نیشابوری

رباعیات خیام آلبومی است با ترکیب دو صدای آشنای فرهنگ و هنر ایران زمین و نوای موسیقی فریدون شهبازیان .

آلبومی که صدای احمد شاملو ۳۰ اثر از خیام را خوانش می کند و محمدرضا شجریان چند قطعه ی آوازی را اجرا می نماید. احمد شاملو که اشعار و نوشته های خودش، در ذهن، موسیقی میسازد، این بار در فضایی متفاوت و دور از سبک شعری خودش قرار گرفته، اما کلام گرم و دلنشینش همچنان جذبه ی موسیقایی دارد.

شهبازیان نیز که ادبیات را به خوبی می شناسد، حال و هوای خیام را بیشتر به کلام شاملو، منتقل کرده و در قطعات آوازی این آلبوم، محمدرضا شجریان، حق کلام را ادا کرده است.

خرید آلبوم در سایت بیپ تونز
beeptunes.com/album/3412806

استاد علی اکبر شهنازی

 

علی اکبر شهنازی موسیقیدان برجسته ایرانی و نوازنده سرشناس تار ،۲۳ اردیبهشت سال ۱۲۷۶ شمسی در تهران به دنیا آمد. چون در روز عید قربان به دنیا آمد، به وی حاجی علی‌اکبرخان یا حاجی مطلق می‌گفتند.

آقا علی اکبر فراهانی پدربزرگش، آقا حسینقلی پدرش، و میرزا عبدالله فراهانی عمویش بود. علی‌اکبر شهنازی آموزش تار را از هشت ‌سالگی نزد پدرش آغاز کرد و در مدت شش سال ردیف موسیقی ایرانی را از پدرش آموخت؛ و مدتی از محضر #درویش_خان بهره برد. او تحصیلات خود را در مدرسه‌های سن‌لوئی، اشراف و سعادت به پایان برد. شهنازی اولین صفحه‌اش را با جناب دماوندی در سن ۱۴ سالگی در بیات ترک و افشاری در تهران ضبط کرد.

پس از درگذشت پدر در سال ۱۲۹۴، او در سن ۱۸ سالگی جانشین پدرش شد و آموزش شاگردان پدرش را به ‌عهده گرفت. در دهه نخست ۱۳۰۰ معروف ترین نوازنده تار در همه ی محافل هنری بود. در اواسط ۱۳۰۵ به دعوت کمپانی “هیز ماسترز ویس” صفحاتی از او با آواز “اقبال” ضبط گردید.

 در سال ۱۳۰۸ هنرستان موسیقی شهنازی را تاسیس کرد. با تأسیس رادیو در برنامه‌های هفتگی موسیقی رادیو به همراه ادیب خوانساری، روح بخش و … نوازندگی می نمود. در سال ۱۳۳۴ در هنرستان آزاد موسیقی به آموزش مشغول شد. علی‌اکبر شهنازی به‌جز تار، با سازهای دیگری از جمله سه تار و پیانو نیز آشنا بود.

از ساخته های او می‌توان به تصنیف ای نوع بشر، به اصفهان رو، سرود جوانان وطن، تصنیف چهارگاه، (زد لشکر گل) اشاره کرد. شهنازی با شاعرانی چون بهار، دستگردی، جاهد و … همکاری کرد. یکی از قطعات باقی ‌مانده در دستگاه شور با نوای تار او و با شعری از شاعر بزرگ ایران #سعدی و آواز حسینعلی خان نکیسا، با نام “یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم”، با چنان مهارتی اجرا شده است که یکی از شاهکارهای آواز در موسیقی ایرانی به شمار می‌رود.

علی اکبر شهنازی در روز سه شنبه ۲۸ اسفند ۱۳۶۳ در سن ۸۷ سالگی درگذشت و آرامگاهش در امامزاده عبدالله ری قرار دارد.

منبع: ویکیپدیا فارسی
@partmusicschool

معرفی آلبوم سوی دیگر

 

#سوی دیگر آلبوم مستقل #کوارتت_شهرزاد به آهنگسازی #هوشیار_خیام و تهیه‌کنندگی موسسه‌ی فرهنگی – هنری بارانا است که به تازگی منتشر شده و در تاریخ بیستم اردیبهشت ‌ماه از آن رونمایی شد.

سوی دیگر الهام گرفته از کتابی با همین نام اثر آلفرد کوبین بوده که به توصیف شهری خیالی، زائیده ذهن شخصیت خیالی داستان می پردازد. به گفته ی خیام، از دیدگاه موسیقی ، «سوی دیگر» آونگی است بین شرق و غرب. آونگی بین موسیقی مسبوق سازهای زهی و جهانی صوتی از هارمونیک‌ها و آرتیکولاسیون‌هایی یادآور موسیقی الکترونیک، آواهای کولی، تاثیرات موسیقی بالکان، آسیای دور و…

آنسامبل شهرزاد که به اجرا و ضبط این اثر پرداخته اند نیز چند سالیست که با حضور نوازندگان حرفه ای موسیقی کلاسیک تشکیل شده است. اعضای این گروه “تینا جامه‌گرمی”، “نگار نوراد”، “یگانه حسینی نیا” و “نیلوفر سهی” بوده و به تازگی “لعیا اعتمادی” نیز به آنها پیوسته است.

تهیه آلبوم “سوی دیگر” از سایت بیپ تونز

سوی-دیگر

بخشی از قطعه “پرلود”

زادروز استاد غلامحسین بنان

🔹غلامحسین بنان خواننده موسیقی کلاسیک ایرانی بود که از سال‌های ۱۳۰۶ تا سال ۱۳۴۷ در زمینهٔ موسیقی ملی ایران فعالیت داشت. او عضو شورای موسیقی رادیو، استاد آواز هنرستان موسیقی تهران و بنیان‌گذار انجمن موسیقی ایران بوده ‌است.

🔹استاد بنان در ۱۵ اردیبهشت ۱۲۹۰ در تهران متولد شد. محیط خانه و خانواده برای پرورش ذوق و استعداد هنری او آماده بود. مادرش نوازنده پیانو بود، خاله اش نی می نواخت و خواهرانش هم تار مشق می کردند. اولین استاد او مرتضی نی‌داوود بود.

🔹به گفته خود او، فعالیتش را در سال ۱۳۰۶ آغاز کرد و فقط در جلسات خصوصی و در حضور دوستان و آشنایان به صورت حرفه‌ای آواز می‌خواند. او از اواخر شهریور ۱٣٢١ وارد رادیو شد و با همکاری هنرمندانی چون #روح‌الله_خالقی صدای او به گوش مردم رسید.

🔹او وارد ارکستر انجمن موسیقی شد و با ارکستر شماره یک نیز همکاری را شروع کرد و از بدو شروع برنامه «گلهای رنگارنگ» بنا به دعوت داود پیرنیا همکاری داشت. بنان در طول فعالیت هنری خود، حدود ۳۵۰ آهنگ را اجرا کرد.

🔹بنان هم به آواز قدیمی و کلاسیک ایرانی و هم به نغمات جدید و مدرن ایرانی تسلط داشت که به عنوان نمونه می‌توان تصنیف «الهه ناز» را نام برد. برخی بنان را بزرگترین اجراکننده سبک وزیری-خالقی می‌دانند. او همچنین در کنار ادیب خوانساری از اجراکنندگان آثار صبا و محجوبی بود. همچنین به مرکب‌خوانی و تلفیق شعر و موسیقی مسلط بود.

🔹در سال ۱۳۳۲ به پیشنهاد روح‌الله خالقی به اداره کل هنرهای زیبای کشور منتقل شد و به سمت استاد آواز هنرستان موسیقی ملی به کار مشغول گردید و در سال ۱۳۳۴ رئیس شورای موسیقی رادیو شد.

🔹غلامحسین بنان از ابتدا در برنامه‌های گلهای جاویدان و گلهای رنگارنگ و برگ سبز شرکت داشته و برنامه‌های متعدد و گوناگون دیگری که از این خواننده به جا مانده‌است.در این برنامه‌ها، استادان موسیقی ایران همچون روح‌الله خالقی، #ابوالحسن_صبا، #مرتضی_محجوبی، احمد عبادی، #حسین_تهرانی، #علی_تجویدی، و… با او همکاری داشته‌اند

🔹از ماندگارترین ترانه‌های بنان می‌توان به : آهنگ آذربایجان در مایهٔ شور، آمدی جانم به قربانت در مایهٔ بوسلیک، الهه ناز در مایهٔ دشتی، بهار دلنشین در آواز اصفهان،سرود همیشه جاوید ای ایران در مایهٔ دشتی و … اشاره کرد.

🔹استاد در ۸ اسفند ۱۳۶۴ پس از پنجاه سال خدمت بی شائبه به فرهنگ و هنر این مرز و بوم چشم از جهان فرو بست.

منبع: ویکیپدیا فارسی

شنیدن نمونه آثار در کانال تلگران آموزشگاه موسیقی پارت

@partmusicschool

استاد غلامحسین بیگجه خانی

 

استاد غلامحسین بیگجه خانی نوازنده برجسته تار و از استادان مکتب تبریز موسیقی ایرانی بود

 او در سال ۱۲۹۷ در تبریز به ‌دنیا آمد. پدرش حسینقلی‌خان بیگجه‌خانی نوازنده برجسته تار تبریز بود. بیگجه‌خانی از شش سالگی نزد پدر به

آموختن تار پرداخت. پس از مرگ پدر در ۱۳۱۰ شمسی بیگجه‌خانی نزد شاگرد پدرش رضاقلی‌خان زابلی آذر آموزش خود را ادامه داد.

در دوران جوانی با گوش کردن به کارهای میرزا حسینقلی، درویش خان، مرتضی نی‌داوود و علی اکبر شهنازی روی صفحه‌های سنگی قدیمی با ساز

این استادان آشنا شد. بیگجه‌خانی از تجربیات ردیفی اقبال آذر نیز آموخت و در کنسرتی در باغ گلستان تبریز با اقبال برنامه اجرا کرد.

 وی هم ‌زمان با تأسیس رادیو تبریز، فعالیت خود را در آن آغاز کرد و مدتی سرپرست ارکستر ایرانی رادیو تبریز بود. بعد در رادیو ایران مشغول به

کار شد و مدتی نیز به دعوت نورعلی برومند در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به تدریس پرداخت. او آثاری نیز در تنظیم و اجرای موسیقی آذربایجانی دارد.

 آثار
تکنوازی‌های اصفهان، افشاری، سه‌گاه، شور، چهارگاه، با آواز اقبال آذر
کنسرت بیات ترک و سه‌گاه در جشن هنر شیراز
قسمت دوم بیداد در دستگاه همایون با آواز محمد رضا شجریان
مجموعه رنگ‌های آذربایجانی
.همچنین آلبوم های خوش نواز، تک نوازی تار توسط موسسه ماهور از ایشان منتشر شده است

 آخرین کنسرت او با گروه چاووش در سال ۱۳۶۳ برگزار شد. غلامحسین بیگجه‌خانی در ۲۴ فروردین ۱۳۶۶ در تبریز درگذشت.

Source: Wikipedia

بخشی از تصنیف ترکی ١، از آلبوم خوش نواز

تک نوازی تار استاد بیگجه خانی

آلبوم بیژن و منیژه اثر حسین دهلوی

 

آلبوم “بیژن و منیژه” اثر  حسین دهلوی

🔻 استاد دهلوی در سال 54 یکی از مهمترین آثارموسیقی سمفونیک ایران را با نام “باله بیژن و منیژه” تصنیف کرد که اثری عظیم و باشکوه برای ارکستر سمفونیک بود.

🔻این اثر بعد ها به صورت یک سوئیت نیز تنظیم شد که بارها به اجرا درآمد. “بیژن و منیژه” هنوز هم یکی از قله‌های آهنگسازی در موسیقی سمفونیک ایران

محسوب می‌شود که از توانایی بی حد و حصر آهنگساز در تکنیک‌های آهنگسازی و ارکستراسیون و همچنین تسلط او بر موسیقی اوایل قرن بیستم و ترکیب

هوشمندانه آن بر موسیقی ایرانی دارد. این اثر سالها پیش توسط مؤسسه فرهنگی-هنری ماهور در قالب یک آلبوم منتشر شد.

🔻 در رابطه به این اثر، مصاحبه ای با استاد دهلوی صورت گرفته که بخشی از آن را در ادامه می خوانیم:

🔻 “…همان طور که ما از تکنیک بین المللی در شئون مختلف زندگی بهره می گیریم، در موسیقی هم می توانیم از برخی نتایج کارهای هنری دیگران استفاده کنیم.

مانند کشورهایی که در خصوص موسیقی چند صدایی دارای سابقه زیادی هستند و چندین قرن روی آن کار کرده اند.

🔻 من خیلی خوشحالم که در آن شرایط سنی و آغاز به کار موسیقی چند صدایی به خود مغرور نشدم و دانش و فن جدید را نزد اساتید ایرانی و خارجی آن زمان فرا

گرفتم. ضمن این که اصول موسیقی ایرانی را هم از پدرم و همچنین استاد صبا فرا گرفته بودم…”

منابع: وبسایت هنرآنلاین، وبلاگ سرزمین کهن

خرید آلبوم در بیپ تونز

بخشی از قطعه
“شادی دختران ایرانی”
از سوئیت بیژن و منیژه

اکبر گلپایگانی

 

اکبر گلپایگانی ( گلپا) خواننده موسیقی سنتی ایرانی، ملقب به “حنجره طلایی” ، در دهم بهمن ماه سال ۱۳۱۲ در تهران و در خانواده ای هنرمند متولد شد.

 در سال ۱۳۱۸, گلپا وارد دبستان فرهنگ شد و به عنوان قاری قرآن در کلاسش برگزیده شد. وی با آشنایی با تعدادی قاری قرآن و تعزیه خوان و کار کردن زیر نظر آنها اصول اولیه آوازخوانی را آموخت.

 در سال ۱۳۲۰وی به‌طور جدی و منظم تعلیم موسیقی و دستگاه‌ها را آغاز کرد. در سال ۱۳۲۶ ایشان اولین تجربه شرکت در ارکستر و در سال ۱۳۲۷ در انجمن موسیقی مدرسه نظام عضو شد و از سال ۱۳۲۸ به بعد کم‌کم با اساتید طراز اول موسیقی آشنا شد و تعلیم را زیر نظر اساتیدی همچون حسن یکرنگی، #نورعلی_برومند #ابوالحسن_صبا، یوسف فروتن، عبدالله دوامی، ادیب خوانساری و … آغاز کرد.

 در سال ۱۳۳۵ سازمان یونسکو از ایشان و برومند و بهاری برای اجرای موسیقی ایرانی دعوت به عمل ‌آورد و در این سال این ۳ به عنوان اولین هنرمندان ایرانی برای اجرای کنسرت به خارج از ایران دعوت شدند. در سال ۱۳۳۷ وی از سوی داوود پیرنیا (مبتکر برنامه گلها) به رادیو دعوت شد.

 گلپایگانی علاوه بر اجرا کردن گوشه‌ها و دستگاه‌های موسیقی ایران، کارهای بسیار پایه ای و اجرایی در موسیقی انجام داده ‌است. مجموعه گوشه های موسیقی ایرانی که با صدای ایشان ضبط شده است یکی از کاملترین مجموعه های گوشه های اصیل ایرانی می باشد.

 گلپا چندین دکترای افتخاری از کشور های مختلف دریافت کرده، همچنین در کشورهایی مانند آمریکا، انگلستان، ژاپن و … نیز کنسرت برگزار کرده است. تا کنون آلبوم های متعددی نیز از ایشان منتشر شده است.

Source: wikipedia.
@partmusicschool

بخشی از آواز بیات اصفهان
خواننده : اکبر گلپایگانی
اثر روح الله خالقی
نوازنده: حبیب اله بدیعی

استاد نورعلی برومند

 

نورعلی برومند درسال ۱۲۸۵ در تهران چشم به جهان گشود. او از ۷ سالگی موسیقی را با فراگیری تنبک آغاز کرد. پدرش میرزا عبدالوهاب خان برومند جواهری، از جواهرشناسان معروف بود و به موسیقی علاقه‌ی خاصی داشت به همین دلیل هنرمندانی چون درویش سماع‌حضور، حسین اسماعیل‌زاده و سیدحسین طاهرزاده به منزل ایشان رفت‌و‌آمد داشتند و همین برای شکفتن نورعلی برومند، کافی بود.

 نورعلی آموزش تار را از ۱۳ سالگی نزد “درویش خان” آغاز کرد و ردیف مقدماتی درویش را در سه سال فرا گرفت. نورعلی با #ابوالحسن_صبا دوست و مانوس بود و دوستی آن‌ها از زمانی شروع شد که هر دو نزد درویش خان نواختن تار و سه‌تار فرا می‌گرفتند و درویش خان آن ها را “دو تا کوچولو” نام نهاده بود.

 برومند در سن ۱۸ سالگی برای تحصیل به برلین رفت. او در این سفر سه‌تاری را که “روشنک” می‌نامید همراه خود برد، تا بتواند به تمرین‌های خویش ادامه دهد.

 او در برلین نزد خانواده دکتری اقامت گزید. ضمن تحصیل دوره متوسطه به کنسرت‌ها می‌رفت و کم کم به موسیقی غربی هم علاقمند شد و پیانو آموخت.
پس از بازگشت به ایران در ۲۲ سالگی، آموختن نت‌نویسی و ردیف را نزد موسی معروفی ادامه داد. پس از یک سال، دوباره به آلمان رفت و به تحصیل در رشتهٔ پزشکی پرداخت.

در کتاب مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، نام نورعلی برومند به کرات دیده می شود. در این کتاب نوشته شده: “کمانچه در چند سال پیش از انقلاب می‌رفت تا برای همیشه صدای آن در موسیقی سنتی و اصیل ما خاموش شود، که استادان دلسوزی همچون دکتر داریوش صفوت، دکتر نورعلی برومند و #علی_اصغر_بهاری آن را از محو شدن و نابودی نجات دادند.”

 نورعلی برومند در ۳۰ دی ۱۳۵۵ در سن ۷۵ سالگی فوت کرد و در قبرستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد.

منابع: •سایت دانشنامه سنتور
• مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، جلد دوم، حبیب‌الله نصیری‌فر

@partmusicschool

زادروز استاد محمدرضا لطفی

هفدهم دی ماه، زادروز استاد محمدرضا لطفی

استاد محمدرضا لطفی ردیف‌دان، آهنگساز، نوازندهٔ برجستهٔ تار و سه‌تار، همچنین مدرس موسیقی سنتی ایرانی و

از چهره‌های تأثیرگذار موسیقی ایرانی بود.

لطفی بنیان‌گذار کانون فرهنگی و هنری چاووش، گروه شیدا و مکتب‌خانه میرزا عبدالله بود و

هنرمندان بسیاری از جمله مجید درخشانی، صدیق تعریف، حمید متبسم و حسین بهروزی‌نیا را تربیت کرده و

بر خانواده کامکارها تاثیر گذار بوده است. او در کنار تار و سه‌تار، کمانچه، دف، نی و سنتور نیز می‌نواخت.

لطفی تجربه همکاری با خوانندگان چون تاج اصفهانی، غلامحسین بنان و شجریان را داشته

و همچنین خوانندگانی چون شهرام ناظری، هنگامه اخوان، صدیق تعریف، محمد گلریز و محمد معتمدی،

توسط محمدرضا لطفی به جامعهٔ موسیقی معرفی شدند.

source: wikipedia @partmusicschool

 

بخشی از تکنوازی تار
استاد محمدرضا لطفی
از آلبوم: عشق داند

مشاهده تکنوازی سه تار استاد لطفی بیات اصفهان, کنسرت ترکیه، در لینک زیر

استاد هوشنگ ظریف

استاد هوشنگ ظریف نوازنده #تار ، در ۱۶ آذر سال ۱۳۱۷ در تهران متولد شد.
او پس از پایان دوره ابتدایی وارد هنرستان موسیقی شد و از حضور اساتیدی چون موسی معروفی، روح‌الله خالقی، جواد معروفی و حسین تهرانی بهرمند شد.

در سال ۱۳۳۷ به استخدام وزارت فرهنگ و هنر در آمد و فعالیت خود را به عنوان نوازنده در گروه‌های مختلفی مانند ارکستر موسیقی ملی، ارکستر صبا و… شروع کرد.

وی در دورهٔ عالی هنرکدهٔ موسیقی از محضر استاد #علی_‌اکبر_شهنازی جهت فراگیری ردیف بهرمند شد. هوشنگ ظریف از سال ۱۳۴۲ به مدت ۱۷ سال به تدریس تار در هنرستان موسیقی پرداخت و از جمله شاگردان وی می‌توان #حسین_علیزاده #داریوش_طلایی، ارشد طهماسبی ، حمید متبسم و محمد شجاعی را نام برد.

هوشنگ ظریف سال‌ها سولیست تار در ارکسترهای متعدد وزارت فرهنگ و هنر در رادیو و تلویزیون ملی ایران بود، او اجراهای متعددی با گروه #فرامرز_پایور داشته و با این گروه در کشورهای اروپایی و آسیایی زیادی به اجرای موسیقی ایرانی پرداخته ‌است.

 ظریف در سال ۱۹۷۳ نیز برای اجرای برنامه ‌های آموزشی موسیقی سنتی ایران در دانشگاه‌های آمریکا، به این کشور سفر کرد. همچنین در فستیوال موسیقی «شانکار لعل» که در سال ۱۹۷۵ در هندوستان برگزار شد شرکت و در بیست و یکمین فستیوال جهانی موسیقی که در همین سال در فرانسه بر پا شده بود شرکت داشته‌ است.

 استاد ظریف با شرکت فعال در اجرای کنسرت‌های معتدد موسیقی ایرانی در وین، موجب شناسایی هرچه بیشتر موسیقی سنتی ایران به این مرکز موسیقی و فرهنگی اروپا گردید، سپس در سال ۱۹۸۵ که در فستیوال اینسبورگ شرکت کرد موجب شناسایی و اشاعه موسیقی سنتی ایران شد.

 از دیگر آثار او می توان به ویرایش و نت نگاری کتاب نوازندگان برجسته ی ایرانی، مجموعه های صوتی تکنوازی، کتاب دستور مقدماتی تار کتاب اول و دوم هنرستان اشاره کرد.

source: wikipedia
@partmusicschool

بخشی از قطعه “اتود دشتی” از آلبوم  تار اثر #علینقی_وزیری، تار: #هوشنگ_ظریف

خرید آلبوم در بیپ تونز